Dag 3

Gisteravond eenlichte diner in het hotel genuttigd. Lekkere kipfilet met aardappeltjes in een roomsaus en een gemengde koude salade met pasta. Smaakte voortreffelijk. Daarna op zoek naar een pinautomaat. Helaas niet een gevonden. We waren aan het eind van de straat naar rechts gegaan en ik zei tegen Kees zullen we nog even de andere kant op. Maar nee hij wilde wel graag naar het hotel terug hoge nood. Na een verkwikkende nachtrust net op tijd beneden voor het ontbijt, we dachten dat het tot elf uur was maar nee tot half tien. Gelukkig was er nog van alles voldoende behalve de theelepeltjes dan. Kees kon niet eens zijn suiker door de koffie roeren. Bij de receptie nog even nagevraagd waar we een pinautomaat konden vinden en ja hoor aan het eind van de straat links af. Auto ingeladen en nog even lopend de stad in voor geld. We zagen ook een vvv kantoor en daar naar binnen gelopen om te vragen waar Ånsta lag. Na veel zoek op de pc eindelijk gevonden. Je zei het meisje dat is in the middle of nowhere. Ja dat klopt. Opzoek naar een supermarkt om de benodigde voorraad in te slaan. Helaas ben ik mijn supermarktmuntje nu kwijt, de kar wilde hem niet meer terug geven enaangezien we geen klein geld hebben moeten we het met een mandje doen. Van alles ingeslagen zowel voor de brood als warme maaltijden we weten niet hoelang we er over moeten rijden dus beter mee dan onverlegen. En dan op naar Ånsta!!! Na een half uur door het bos gereden te hebben zagen we een bordje Ånsta daar dus ingedraaid. Maar ja vind dan maar eens het goede huis. Dus gestopt bij een boerenschuur en Sandra gebeld. Bleken we iets te ver te zijn gereden, dus keren en 300 meter terug gereden. Daar werden we door haar man ontvangen, hij zou voor ons uitrijden naar het huisje. En dat was maar goed uit we moesten nog 15 min. Verder rijden over een grind pad voor we bij ons huisje waren. Het is een mooi Zweeds huisje midden in het bos. Na enige uitleg ging hij weg en konden wij de boel gaan uitpakken. Onder het genot van een pilsje/cola hoorde we een hoop gepiep. Wat leuk een spechtennest in de boom naast ons huisje. Pa en ma hebben het er maar druk mee. En de kleine maar schreeuwen. Lekker buiten in de het zonnetje gezeten en toen kwam Sandra nog even langs met haar dochtertje van nog geen jaar. Nadat ze de WiFi had aangesloten en nog het een en ander had verteld zat ze lekker gekletsten met ons over van alles en nog wat. Ze had wel zes keer gezegd ik moet weg maar ja dan kwam er weer een verhaal. Vanavond maar weer een keer zelf gekookt en Kees zit weer lekker voetbal te kijken. Morgen op ontdekking van de omgeving als het tenminste droog blijft. Dus tot morgen .